تفسير جامع، ج‏3، ص: 54

 وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَه‏41

 ابن بابويه از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده فرمود وقتى كه پروردگار صدقه و زكاتى كه اوساخ مردمان است بر ما اهل بيت حرام نمود خمس را كه كرامت است در عوض آن براى ما مقرر داشت و كرامت حلال است بر اهل بيت پيغمبر.

در كافى از سليم بن قيس روايت كرده گفت امير المؤمنين عليه السّلام، خطبه‏اى قرائت نمود و در آن فرمود: بخدا سوگند پروردگار ما را قصد كرده از ذوى القربى و ما را قرين خود و رسولش قرار داده در آيه اولى الامر و ابن سبيل و يتامى و مساكين از ما است بتنهائى نه از ساير مردمان و قرار نداده خداوند از براى ما چيزى را از زكوة و گرامى داشته رسول خدا و ما اهل بيت را از آن چه زكوة اوساخ مردمان است و اين مردم قول خدا و رسولش را تكذيب كرده‏اند و انكار كنند كه ما ائمه قرآن ناطق خدا هستيم و منع ميكنند حقى را كه پروردگار واجب فرموده از خمس براى ما و اينحديث را در تهذيب نيز روايت كرده.

و در فقيه از ابو بصير روايت كرده گفت حضور حضرت باقر عليه السّلام عرض كردم كمترين چيزيكه انسانى را داخل دوزخ ميكند كدام است؟ فرمود آنستكه كسى يك درهم از حق ما كه خمس است بخورد.

و در فقيه از ابو بصير روايت كرده گفت حضور حضرت باقر عليه السّلام عرض كردم كمترين چيزيكه انسانى را داخل دوزخ ميكند كدام است؟ فرمود آنستكه كسى يك درهم از حق ما كه خمس است بخورد.

در كافى از ضريس روايت كرده گفت حضرت صادق عليه السّلام فرمود ميدانى ايضريس مردم از چه راهى وارد عمل زنا ميشوند؟ عرض كردم نميدانم بيان فرمائيد فرمود از راه ندادن خمس ما اهل بيت.

و از محمد بن مسلم روايت كرده گفت فرمود حضرت باقر عليه السّلام، شدت و سختى بر مردم روز قيامت وقتى باشد كه صاحبان خمس در محضر پروردگار بايستند و بگويند خدايا از اين مردم سؤال بفرمائيد چرا خمس ما را نداده‏اند. در تهذيب از فضل روايت كرده گفت فرمود حضرت صادق عليه السّلام هر كه محبت ما ذريه پيغمبر را در دل خود بيابد شكر خدا را بجا آورد از جهت نعمت بزرگى كه باو عطا شده عرض كردم حضورش نعمت بزرگ چيست؟ فرمود پاك و پاكيزه بودن نطفه و تولد او.

و از ابن مغيره روايت كرده گفت حضور حضرت باقر عليه السّلام شرفياب شدم نجيبه وارد شد عرض كرد حضورش سؤالى دارم؟ فرمود بگو پرسش كرد چه ميفرمائيد در حق اولى و دومى؟ فرمود خداوند در قرآن خمس را براى ما واجب فرموده و انفال مخصوص ما است آن دو نفر اول كسانى بودند كه در حق ما ظلم و ستم نمودند و خوردن حق و مال ما را حلال دانستند و احاديث در اين موضوع بسيار است‏

                        تفسير جامع، ج‏3، ص: 62

و ابن بابويه در كتاب اكمال الدين از محمد اسدى روايت كرده گفت نامه‏اى بتوسط ابو جعفر نايب خاص حضرت حجة امام زمان عليه السّلام بمن رسيد در پاسخ سؤالاتى كه از آنحضرت نموده بودم بمضمون ذيل: اى اسدى آنچه سؤال كردى در باره شخصى كه مال ما را حلال ميداند و در آن تصرف ميكند مانند تصرف كردن مال خود بدون اجازه ما آن شخص ملعون است و دشمن ما و ما نيز با او دشمن ميباشيم فرموده پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم هر كه حلال بداند حق و مال عترت مرا كه خداوند بر او حرام كرده او بلسان و زبان تمام پيغمبران لعنت كرده شده و هر كه ستم كند بعترت من از جمله ظالمين ميباشد كه خداوند بر آنها در قرآن لعنت فرستاده و ميفرمايد أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ و اينحديث را طبرسى در احتجاج روايت كرده.

و از اسدى نيز روايت كرده گفت توقيعى از حضرت صاحب الامر عليه السّلام بتوسط نايب خاص آنحضرت باين مضمون بمن رسيد بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنشخص باد كه يك درهم از مال ما را بطريق حرام بخورد.

تفسير جامع، ج‏3، ص: 66

وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (61)

در كافى از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده فرمود مراد از سلم در آيه وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ‏

 داخل شدن و تسليم در امر ما ائمه ميباشد.

و ابن بابويه از ابى هريره روايت كرده در ذيل آيه هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ تا آخر گفت رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود كه بر ساق عرش نوشته شده‏

انا الله لا اله الا انا وحدى لا شريك لى محمد عبدى و رسولى و ايدته بعلى‏

نزول آيه دلالت بر آن دارد كه خداوند پيغمبر را به على نصرت داد و هم آن جناب با ساير مؤمنين شريك در نصرت و يارى نبى مكرم هستند و اين روايت را ابن فارسى نيز در كتاب روضه نقل نموده و ابن شهرآشوب اين حديث را از انس بن مالك و او از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نقل كرده است و سمعانى در كتاب فضايل صحابه نيز روايت نموده و در كتاب رساله قواميه از سعيد بن جبير روايت كرده گفت ابو حمراء براى من حكايت كرد كه رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود شبى كه بمعراج رفتم ديدم بساق عرش نوشته شده بود كه من درختان بهشت عدن را بدست قدرت خويش نشانده و غرس كردم و از بين تمام مخلوقات محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را برگزيدم و او را بعلى بن ابى طالب عليه السّلام كمك و يارى نمودم.

و ما اين چند روايت را از طريق عامه نقل نموديم تا معلوم شود فضيلت و شرافت امير المؤمنين عليه السّلام را مخالفين نيز اقرار و اعتراف داشته و با آنكه تصديق ميكنند كه نام آن بزرگوار بساق عرش نوشته شده معذالك ديگرى را بى‏جهت بر او ترجيح ميدهند

تفسير جامع، ج‏3، ص: 67

 ابو نعيم در كتاب حلية الاولياء بسند خود از ابى هريره ذيل آيه يا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ 64  روايت كرده كه فرمود رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آيه نازل شده در حق على بن ابى طالب عليه السّلام و مراد بمؤمنين در آيه آنحضرت ميباشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: